বিষয়বস্তুতে চলুন

তিরুক্কুরাল

উইকিপিডিয়া, মুক্ত বিশ্বকোষ থেকে
তিরুক্কুরাল
কাজের সাধারণ প্রকাশিত মূল তামিল সংস্করণ
লেখকতিরুবল্লুবর
প্রকাশনার স্থানভারত
ভাষাপুরানো তামিল ভাষা
বিষয়নৈতিকতা ও মহাজাগতিক আদেশ
সমাজ
রাজনীতি
অর্থনীতি ও রাষ্ট্রশিল্প
প্রেম ও আনন্দ[][]
ধরনকবিতা
পটভূমিসম্ভবত সঙ্গম-পরবর্তী যুগ (৫০০ খৃষ্টাব্দ বা তার আগে)
প্রকাশনার তারিখ
১৮১২ (প্রথম পরিচিত মুদ্রিত সংস্করণ, পুরানো পাম-পাতার পাণ্ডুলিপি বিদ্যমান)[]

তিরুক্কুরাল (তামিল: திருக்குறள்), বা সংক্ষেপে কুরাল, বিশুদ্ধ তামিল ভাষার পাঠ্য যা ১,৩৩০টি সংক্ষিপ্ত যুগল, বা কুরাল, প্রতিটি সাতটি শব্দ নিয়ে গঠিত।[] পাঠ্যটি যথাক্রমে পুণ্য (আরাম), সম্পদ (পুরুল) ও প্রেম (ইনবাম) সম্পর্কে সূত্রধর্মী শিক্ষা সহ তিনটি বইতে বিভক্ত।[][][] নৈতিকতা ও নৈতিকতার উপর লেখা সর্বশ্রেষ্ঠ কাজগুলির মধ্যে একটি হিসাবে বিবেচিত, এটি তার সর্বজনীনতা ও ধর্মনিরপেক্ষ প্রকৃতির জন্য পরিচিত।[][] এর লেখকত্ব ঐতিহ্যগতভাবে তিরুবল্লুবরকে উৎসর্গ করা হয়, যা সম্পূর্ণরূপে তিরুবল্লুবরার নামেও পরিচিত। পাঠ্যটি ৩০০ খ্রিস্টপূর্বাব্দ থেকে ৫ম শতাব্দী পর্যন্ত বিভিন্নভাবে তারিখ দেওয়া হয়েছে। ঐতিহ্যগত বিবরণগুলি এটিকে তৃতীয় সঙ্গমের শেষ কাজ হিসাবে বর্ণনা করে, তবে ভাষাগত বিশ্লেষণে ৪৫০ থেকে ৫০০ খ্রিস্টাব্দের পরবর্তী তারিখের পরামর্শ দেওয়া হয় এবং এটি সঙ্গম সময়ের পরে রচিত হয়েছিল।[]

কুরাল পাঠ্য ভারতীয় জ্ঞানতত্ত্ব ও অধিবিদ্যার প্রাচীনতম পদ্ধতিগুলির মধ্যে একটি। কুরাল ঐতিহ্যগতভাবে উপাধি এবং বিকল্প শিরোনাম দিয়ে প্রশংসিত হয়, যার মধ্যে রয়েছে "তামিল বেদ" এবং "দিবাইন বুক"।[১০][১১] অহিংসের ভিত্তির উপর লেখা,[১২][১৩][১৪][১৫][১৬] এটি ব্যক্তির জন্য অহিংসা  এবং নৈতিক নিরামিষবাদের উপর জোর দেয়।[১৭][১৮][১৯][২০][২১][টীকা ১] এছাড়াও, এটি সত্যবাদিতা, আত্মসংযম, কৃতজ্ঞতা, আতিথেয়তা, উদারতা, স্ত্রীর মঙ্গল, কর্তব্য, দান এবং আরও অনেক কিছুকে হাইলাইট করে,[২৭] এছাড়া রাজা, মন্ত্রী, কর, ইত্যাদির মতো বিস্তৃত সামাজিক ও রাজনৈতিক বিষয়গুলিকে কভার করে। বিচার, দুর্গ, যুদ্ধ, সেনাবাহিনীর মহিমা ও সৈনিকদের সম্মান, দুষ্টের মৃত্যুদণ্ড, কৃষি, শিক্ষা, মদ ও নেশা থেকে বিরত থাকা।[২৮][২৯][৩০] এটি বন্ধুত্ব, প্রেম, যৌন মিলন এবং গার্হস্থ্য জীবনের অধ্যায়গুলিও অন্তর্ভুক্ত করে।[২৭][৩১] পাঠ্যটি কার্যকরভাবে পূর্বে অনুষ্ঠিত ভুল বিশ্বাসকে নিন্দা করে যা সঙ্গম যুগে প্রচলিত ছিল এবং তামিল ভূমির সাংস্কৃতিক মূল্যবোধকে স্থায়ীভাবে সংজ্ঞায়িত করেছে।[৩২]

কুরাল এর ইতিহাসে নৈতিক, সামাজিক, রাজনৈতিক, অর্থনৈতিক, ধর্মীয়, দার্শনিক ও আধ্যাত্মিক ক্ষেত্র জুড়ে পণ্ডিত ও প্রভাবশালী নেতাদের দ্বারা ব্যাপকভাবে প্রশংসিত হয়েছে।[৩৩] এর মধ্যে রয়েছে ইলাঙ্গো আদিগালকাম্বারলিও টলস্টয়মহাত্মা গান্ধীআলবার্ট শোয়েৎজাররামালিঙ্গা স্বামীগালকার্ল গ্রাউলজর্জ উগ্লো পোপআলেকজান্ডার পিয়াটিগোরস্কি এবং ইউ সি। কাজটি তামিল সাহিত্যকর্মের মধ্যে সবচেয়ে বেশি অনূদিত, সবচেয়ে উদ্ধৃত এবং সবচেয়ে উদ্ধৃতিযোগ্য।[৩৪] পাঠ্যটি অন্তত ৪০টি ভারতীয় ও অ-ভারতীয় ভাষায় অনুবাদ করা হয়েছে, যা এটিকে সবচেয়ে অনূদিত প্রাচীন রচনাগুলির মধ্যে একটি করে তুলেছে। ১৮১২ সালে প্রথমবার মুদ্রণ করার পর থেকে, কুরাল পাঠ্যটি কখনই মুদ্রণের বাইরে ছিল না।[৩৫] কুরালকে সেরা গ্রন্থ ও তামিল সাহিত্যের অন্যতম গুরুত্বপূর্ণ গ্রন্থ হিসেবে বিবেচনা করা হয়।[৩৬] এটির লেখক পরিচিত সাহিত্যে পাওয়া সেরা গুণগুলিকে বেছে নেওয়ার এবং সেগুলিকে এমনভাবে উপস্থাপন করার জন্য তার সহজাত প্রকৃতির জন্য প্রশংসিত হয় যা সবার কাছে সাধারণ এবং গ্রহণযোগ্য।[৩৭] তামিল জনগণ এবং তামিলনাড়ুর সরকার দীর্ঘদিন ধরে শ্রদ্ধার সাথে পাঠ্যটি উদযাপন ও সমর্থন করে আসছে।[১৯]

  1. The Kural strictly insists on moral vegetarianism,[১৭][২২] the doctrine that humans are morally obligated to refrain from eating meat or harming sentient beings,[২১][২৩] which is equated to veganism of today.[১৭][২৪] The concept of ahimsa or இன்னா செய்யாமை, which remains the moral foundation of vegetarianism and veganism, is described in the Kural chapter on non-violence (Chapter 32).[২১][২৫][২৬] For modern philosophers' take on this, see, for example, Engel's "The Immorality of Eating Meat" (2000).[২৩]

তথ্যসূত্র

[সম্পাদনা]
  1. 1 2 Sundaram, 1990, পৃ. 7–16।
  2. Zvelebil 1973, পৃ. 156–168।
  3. Kovaimani and Nagarajan, 2013, পৃ. 115।
  4. Pillai, 1994
  5. Blackburn 2000, পৃ. 449–482।
  6. Zvelebil 1973, পৃ. 157–158।
  7. Lal, 1992, পৃ. 4333–4334, 4341।
  8. Holmström, Krishnaswamy, and Srilata, 2009, পৃ. 5।
  9. Zvelebil 1975, পৃ. 124।
  10. Zvelebil 1973, পৃ. 156।
  11. Cutler, 1992
  12. Chakravarthy Nainar, 1953
  13. Krishna, 2017
  14. Thani Nayagam, 1971, পৃ. 252।
  15. Sanjeevi, 2006, পৃ. 84।
  16. Krishnamoorthy, 2004, পৃ. 206–208।
  17. 1 2 3 Dharani, 2018, পৃ. 101।
  18. Das 1997, পৃ. 11–12।
  19. 1 2 Zvelebil 1973, পৃ. 156–171।
  20. Sundaram, 1990, পৃ. 13।
  21. 1 2 3 Manavalan, 2009, পৃ. 127–129।
  22. Meenakshi Sundaram, 1957
  23. 1 2 Engel, 2000, পৃ. 856–889।
  24. The Vegan Indians, 2021
  25. Parimelalhagar, 2009, পৃ. 314–324।
  26. Business Economics, 1 April 2017
  27. 1 2 Zvelebil 1973, পৃ. 160–163।
  28. Hikosaka ও Samuel 1990, পৃ. 200।
  29. Ananthanathan, 1994, পৃ. 151–154।
  30. Kaushik Roy 2012, পৃ. 151–154।
  31. Lal, 1992, পৃ. 4333–4334।
  32. Thamizhannal, 2004, পৃ. 146।
  33. Sundaramurthi, 2000, পৃ. 624।
  34. Maharajan, 2017, পৃ. 19।
  35. Kovaimani and Nagarajan, 2013, পৃ. 29।
  36. Manavalan, 2009, পৃ. 24।
  37. Chellammal, 2015, পৃ. 119।

শাস্ত্রীয় প্রাথমিক উৎস (তামিল)

[সম্পাদনা]
    • Alathur Kilar, Kḻuvāi Illai!, புறநானூறு [Puranānuru] (Verse 34), See original text in Tamil Virtual University.
    • Avvaiyarta:திருவள்ளுவமாலை Tirutthanigai Saravanaperumal Aiyar (commentator) উইকিসংকলন এর মাধ্যমে।
    • Ilango Adigal, சிலப்பதிகாரம் [Silappathigāram], See original text in Tamil Virtual University.
    • Kambar, கம்பராமாயணம் [Kambarāmāyanam], See original text in Tamil Virtual University.
    • Manakkudavar (১৯১৭)। திருவள்ளுவர் திருக்குறள் மணக்குடவருரை—அறத்துப்பால் [Tiruvalluvar Tirukkural Manakkudavar Commentary—Book of Aram]. V. O. C. Pillai (Ed.) (1 সংস্করণ)। Chennai: V. O. Chidambaram Pillai. 152 pp.।
    • Manakkudavar (২০০৩)। திருக்குறள் மணக்குடவர் உரை [Tirukkural Manakkudavar Commentary]. C. Meiyyappan (Ed.)। Chennai: Manivasagar Padhippagam. 370 pp.।
    • Parimelalhagar (২০০৯)। திருக்குறள் மூலமும் பரிமேலழகர் உரையும் [Tirukkural Original Text and Parimelalhagar Commentary]. Compiled by V. M. Gopalakrishnamachariyar। Chennai: Uma Padhippagam. 1456 pp.।
    • Seethalai Sāthanār, மணிமேகலை [Manimekalai], See original text in Tamil Virtual University.
    • Sekkiḻar, பெரிய‌ புராண‌ம் [Periya Puranam], See original text in Tamil Virtual University.
    • Valluvar। ta:திருக்குறள் George Uglow Pope কর্তৃক অনূদিত উইকিসংকলন এর মাধ্যমে। See original text in Project Madurai.

    আধুনিক মাধ্যমিক উৎস

    [সম্পাদনা]

      আরও পড়ুন

      [সম্পাদনা]
      • Stuart Blackburn, "The Legend of Valluvar and Tamil Literary History," Modern Asian Studies 34, 2 (May, 2000): 459.
      • Diaz, S. M. (2000). Tirukkural with English Translation and Explanation. (Mahalingam, N., General Editor; 2 volumes), Coimbatore, India: Ramanandha Adigalar Foundation.
      • Gnanasambandan, A. S. (1994). Kural Kanda Vaazhvu. Chennai: Gangai Puthaga Nilayam.
      • Udaiyar Koil Guna. (n.d.). திருக்குறள் ஒரு தேசிய நூல் [Tirukkural: A National Book] (Pub. No. 772). Chennai: International Institute of Tamil Studies.
      • Karunanidhi, M. (1996). Kuraloviam. Chennai: Thirumagal Nilayam.
      • Klimkeit, Hans-Joachim. (1971). Anti-religious Movement in Modern South India (in German). Bonn, Germany: Ludwig Roehrscheid Publication, pp. 128–133.
      • Nagaswamy, R. Tirukkural: An Abridgement of Sastras. Mumbai: Giri, আইএসবিএন ৯৭৮-৮১-৭৯৫০-৭৮৭-২.
      • Nehring, Andreas. (2003). Orientalism and Mission (in German). Wiesbaden, Germany: Harrasowitz Publication.
      • M. S. Purnalingam Pillai. (n.d.). Critical Studies in Kural. Chennai: International Institute of Tamil Studies.
      • Subramaniyam, Ka Naa. (1987). Tiruvalluvar and his Tirukkural. New Delhi: Bharatiya Jnanpith.
      • Thirukkural with English Couplets L'Auberson, Switzerland: Editions ASSA, আইএসবিএন ৯৭৮-২-৯৪০৩৯৩-১৭-৬.
      • Thirunavukkarasu, K. D. (1973). Tributes to Tirukkural: A compilation. In: First All India Tirukkural Seminar Papers. Madras: University of Madras Press. Pp 124.
      • Varadharasan, Mu. (1974). Thirukkual Alladhu Vaazhkkai Vilakkam. Chennai: Pari Nilayam.
      • Varadharasan, Mu. (1996). Tamil Ilakkiya Varalaru. New Delhi: Sakitya Academy.
      • Viswanathan, R. (2011). Thirukkural: Universal Tamil Scripture (Along with the Commentary of Parimelazhagar in English) (Including Text in Tamil and Roman). New Delhi: Bharatiya Vidya Bhavan. 278 pp. আইএসবিএন ৯৭৮-৮-১৭২৭-৬৪৪৮-৭
      • Yogi Shuddhananda Bharati (Trans.). (15 May 1995). Thirukkural with English Couplets. Chennai: Tamil Chandror Peravai.
      • Kamil Zvelebil (১৯৭৪)। Tamil Literature। Otto Harrassowitz Verlag। আইএসবিএন ৯৭৮-৩-৪৪৭-০১৫৮২-০
      • Zvelebil, K. (1962). Foreword. In: Tirukkural by Tiruvalluvar (Translated by K. M. Balasubramaniam). Madras: Manali Lakshmana Mudaliar Specific Endowments. 327 pages.

      বহিঃসংযোগ

      [সম্পাদনা]