Српски / srpski: Srpski naziv

Karpatski ljiljan, glavičina

Opis vrste

Višegodišnja, snažna, do 120 cm visoka lukovičasta biljka. Stablo uspravno, golo, prečnika 5-15 mm, u donjem delu bezlisno ili sa 1-2 opnasta lista, prema gore sa brojnim, ravnomerno naizmenično raspoređenim, uspravnim, lancetastim listovima. Ovi su ka vrhu ± šiljati, niže na stablu 5-9 (-14) cm dugački, ka gore postepeno manji, na licu goli a na naličju duž nerava i po obodu sitno rapavo dlakavi. Cvast vršna, štitolika, sa 1-4 ili više upadljivih i velikih cvetova (4-6 cm) koji rastu na dugačkim drškama. Boja cvetova je sumporno do zlatnožuta, ponekad sa unutrašnje strane sa tamnoljubičastim crtama i maljama. Brakteje razvijene ili nerazvijene. Listići perigona su izduženo lancetasti, veliki 5-7 x 8-13 mm, pri osnovi suženi u nokatac. Prašnici kraći od listića perigona, prašnični konci dugi 22-28 mm, antere narandžaste do crvenkaste, dugačke 10-15 mm. Plodnik izduženo trorežnjevit, 13-25 x 4 mm velik, stubić 12-14 mm dug, postepeno prema vrhu proširen, prelazi u zadebljan žig. Plod uspravna, 30-45 x 20-30 mm velika, objajasta, pri vrhu odsečena čaura. Cvetanje VI-VII. Ovaj ljiljan je sličan kao zanbak (Lilium albanicum) ali ima bujnije lišće i više cvetova na stabljici.

Biljka planinskih livada i šikara na kamenitim površinama. Nastanjuje samo Balkanski i Karpatski prostor: Bosna, južna Hrvatska, Srbija (sa KiM), Rumunija (Erdelj), Bugarska (Rodopi).